ΣΥΝΕΛΛΗΝΑ

Ανήρ έννους τα καινά τοις πάλαι τεκμαίρεται. Ο άνθρωπος που έχει μυαλό, κρίνει τα νέα από τα παλιά ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Η ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΒΟΗΘΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

επαφη στο FACEBOOK : Sokrates Tsoumelekas

Twitter : sokrates tsoumelekas


Χωρίς διαφημίσεις και κέρδος. Γράψτε τις σκέψεις σας και θα αναρτηθούν επώνυμα

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

ΤΡΑ-Μ(Π)….αλακια



Από  τον  Σωκράτη  Τσουμελέκα
ΣΣΕ  77


Τραμπας,  Τραμπαλακης,  Τραμπαλιδης  ο  νέος    φταίχτης  για  τα  δεινά  μας.  Καθημερινή  σύναξη  συστημικών  για  να  αποτρέψουν  ,τρομάρα  τους,  την  επέλαση  της  πατριωτικής  δεξιάς.  Θα  δώσει  τα  πάντα  στους  Τούρκους,  θα  μας  εγκαταλείψει  στο  έλεος  του  Σόιμπλε  και  άλλες  μπαρούφες  εκτοξεύονται  από  τρολ  της  κομούνας  και  των  προδοτών  της  μεταπολιτευτικής  εξουσίας.

Μουζαλια  ανάπτυξη  απ  τον  ειδήμονα  της  κομουνιστικής  εκμετάλλευσης  μέσω  αλληλέγγυων  και  ΜΚΟ.  Ο  κατάλληλος  στην  θέση  που   αρμόζει  για  την  λαϊκή  αναπτυσσόμενη  μονοκομματική  δημοκρατία.  

Μετα  την  μετάλλαξη  της  Ευρώπης  σε  κομμουνιστικό  παράδεισο  στοχεύουν    την  επέκταση  του  ιδεολογήματος  στην  μασονική  αστερόεσσα.  Μας  κούφαναν  με  εξειδικευμένες  αναλύσεις   για  το  ορθό  της  υπακοής  στην  ανυπέρβλητη  δόξα  της  εφαρμοζόμενης  παγκοσμιοποίησης.  Ένα  ιδεολόγημα  απορια  του  σπέρματος  διεθνισμός  που  κυριαρχεί  στην  μαρξιστική  τους  υπόσταση. 
Είναι  τρέλα  να  ακούς  τα  νέα  saxes  story  της   κομουνιστικής  νομενκλατούρας.  1,5%  η  ανάπτυξη  στην   ρημαγμένη  πατρίδα.  5  Δις  το  πλεόνασμα  της  αναρχοκουμουνιστικής   ολιγαρχίας.  Φόροι,  φόροι,  φόροι……….  Η  ιδεολογική  κατεύθυνση  της  κρατικής  εξουσίας  σε  πλήρη  εξέλιξη.  7  δις  το  κόστος  των  υπουργείων  το  τελευταίο  ενιάμηνο.  Λίγο  σε  σχέση  με  το  υφιστάμενο  χρέος.  Μόλις  με  τα  βίας  το  2,3%.                 Τρόπος  απεμπλοκής  η  επιπλέον  δημιουργία  πέντε  νέων  .  2000  κομμουνιστές  εργαζόμενοι  και  20  κρατικοδίαιτοι  υψηλόμισθοι  κομματικοί  γραμματείς.

Έχουν  στόχο  και  τον  υλοποιούν  σταδιακά.  Το  αφήγημα  της  ελάφρυνσης  ενισχύεται  με  την  άφιξη  Ομπάμα  που  δίνει χρόνο  παραμονής  και  ευκαιρία  επίτευξης  της  προετοιμαζόμενης  ανατροπής  του  αστικού  κράτους μέσω    τριτοκοσμικών  επαναστάσεων  τύπου  ΜΠΟΛΙΒΑΡ   .  Με  το  πλεονέκτημα κρατικής  προπαγάνδας  η  φτωχοποίηση  θα  οδηγήσει σε  κομμουνιστική  εξέγερση.  Η  διάσπαση  του  χώρου  μας  στερεί  την  χωρα  από  πατριωτική  αντίδραση.  Η  εκμετάλλευση  της  νίκης  των  πατριωτών  του  ΤΡΑΜΠ  μόνο  με  σύμπνοια  του  πατριωτικού  χώρου  θα  επιτευχθεί.  Ήλθε  η  ωρα  της  ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ  επέλασης  με  ενιαία  γραμμή  και  κόμμα.

                Φανείται  αντάξιοι  των  περιστάσεων.  Ο  ΚΑΙΡΟΣ  ΓΑΡ  ΕΓΓΥΣ

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Οι «εθνικόφρονες» της ηγεσίας του ΔΗΣΥ προωθούν την Ένωση της Κύπρου με την ... Τουρκία




Η αγωνία μας για τα όσα τραγικά ζούμε στις δύσκολες αυτές μέρες (των ... εντατικών συνομιλιών για «λύση» συνεταιρικού «κράτους» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα), μας αναγκάζει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Ο τίτλος του παρόντος άρθρου δεν είναι τυχαίος. Έπρεπε να παραπέμπει όσο πιο παραστατικά γίνεται στο περιεχόμενο. Οι κυβερνώντες λοιπόν του ΔΗΣΥ (αναφερόμαστε πάντα στην ηγεσία του συγκεκριμένου κόμματος) που τολμούν κιόλας να αυτοαποκαλούνται «εθνικόφρονες» και έχουν ως σύνθημα τους το γνωστό «την πατρίδαν ουκ ελάττω παραδώσω», με τις πράξεις τους και τις παραλείψεις τους στην διαχείριση του Κυπριακού, μας οδηγούν ουσιαστικά στην Ένωση με την Τουρκία.
Ας μην θορυβηθούν κάποιοι από την «αιχμηρότητα» των διατυπώσεων. Με την ολέθρια πορεία που επέλεξαν οι κυβερνώντες (χέρι με χέρι με το συγκυβερνών στο Κυπριακό ΑΚΕΛ), χάνεται με μαθηματική ακρίβεια η πατρίδα μας και παραδίδεται στις αγκάλες της Τουρκίας. Ως εκ τούτου, δικαιούμαστε, ως Έλληνες και ως πολίτες ενός δημοκρατικού καθεστώτος, να εκφράσουμε τις απόψεις μας ακόμα και με τον πιο έντονο τρόπο, προσπαθώντας να αποτρέψουμε αυτά που βλέπουμε να έρχονται. Αρνούμαστε τώρα, αντιδρούμε τώρα, για να προλάβουμε το κακό (την τουρκοποίηση της πατρίδας μας), ενόσω έχουμε ακόμα Δημοκρατία. Γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι στην μετά την «λύση» εποχή, η Δημοκρατία θα είναι απούσα και δεν θα υπάρχουν περιθώρια αντίδρασης. Θα είναι πια αργά για τον Κυπριακό Ελληνισμό!
Όσοι επιμένουν να σκέπτονται, όσοι νοιάζονται πραγματικά για τις επόμενες γενεές Ελλήνων που έρχονται (και όχι όσοι μετρούν ... κομματικά εκτοπίσματα), θα πρέπει να αφυπνιστούν άμεσα. Ο κίνδυνος που διατρέχουμε είναι θανάσιμος! Ας θυμηθούμε το 2004 και ας αναλογιστούμε τι μας περιμένει τώρα. Ας μην ξεχνούμε ότι αυτή τη φορά οι θιασώτες της συγκεκριμένης «λύσης» έρχονται πολύ πιο προετοιμασμένοι και ότι στην Προεδρία βρίσκεται ο αμετανόητος ηγέτης του ΝΑΙ. Μέσα σε κλειστές αίθουσες, στην Κύπρο και στο εξωτερικό (για να μπορεί να έχει πιο πολύ αντίκτυπο ένα ... πιστόλι στον κρόταφο), χωρίς εμείς να γνωρίζουμε τις ανατριχιαστικές «λεπτομέρειες», ξένοι και «δικοί» μας, κλείνουν πονηρά το μάτι ο ένας στον άλλον και δεσμεύονται ότι ... θα φροντίσουν να πετύχουν δύο πράγματα: Πρώτον, να τετραγωνίσουν τον κύκλο με πρόνοιες «λύσης» που θα επιδέχονται πολλαπλών ερμηνειών (για να ικανοποιούν τα εμπλεκόμενα μέρη στις συνομιλίες και να συγχύσουν τον λαό) και δεύτερον, να «πωλήσουν» την «λύση» στους πολίτες με τις μεθόδους που αυτοί γνωρίζουν, παρουσιάζοντας την, ως την «λύση» που θα φέρει ειρήνη, σταθερότητα και ευημερία.
Οι «εθνικόφρονες» λοιπόν της ηγεσίας του ΔΗΣΥ παραδίδουν την Κύπρο στην Τουρκία. Έχοντας ως δεδομένο ότι οι «κυπριακής ιδιοκτησίας» συνομιλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, δεν ασχολούνται με τίποτε διαφορετικό από την νέα έκδοση του σχεδίου Ανάν (σε χειρότερη μάλιστα έκδοση), αλλά και από την διαγραφόμενη πορεία στο ζωτικό θέμα της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου, είμαστε πεπεισμένοι ότι οδηγούμεθα σε καταστροφική για τον Κυπριακό Ελληνισμό «λύση». Της οποίας η μόνη φυσική κατάληξη θα είναι η υλοποίηση του αρχικού στόχου που τέθηκε για την νήσο από τον πρωτεργάτη της τουρκικής πολιτικής στο Κυπριακό Νιρχάτ Ερίμ από το 1956: Η ανάκτηση ολόκληρης της Κύπρου από την Τουρκία.
Τα πιο πάνω τεκμηριώνονται με πάμπολλα επιχειρήματα, κυρίως όμως (κατά την άποψη μας), με μια ανάγνωση των τεκταινομένων στους χειρισμούς στο ζωτικό θέμα του φυσικού αερίου και στον συσχετισμό τους με την «λύση». Μας ζώνουν μαύρα φίδια ακούγοντας τους κυβερνώντες να επιχειρούν να μας καθησυχάζουν δηλώνοντας ότι ... μόνο μετά την λύση θα μπορούσε να περάσει το Κυπριακό φυσικό αέριο (και αυτό του Ισραήλ) μέσω Τουρκίας, προς την Ευρωπαϊκή αγορά. Αντιστέκονται τάχατες, δηλώνοντας το αυτονόητο, ότι δηλαδή αυτά δεν μπορούν να γίνουν πριν την «λύση», προσφέροντας παράλληλα ως κίνητρο για λύση, το φυσικό αέριο (αυτή είναι η «μακρόπνοη πολιτική» που σοφίστηκαν). Εμείς λέμε ότι προσφέρουν την Κύπρο στο πιάτο, ενώνοντας την με την Τουρκία, μέσω των αγωγών φυσικού αερίου, που θα είναι ένα επιστέγασμα της «συνταγματικής ένωσης» που θα έχει επιτευχθεί με την «λύση» και της ένωσης μέσω των αγωγών του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας.
Όπως μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας, μετά την «λύση» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που οραματίζονται από κοινού Αναστασιάδης-Ακιντζί (και πολλοί «φίλοι» της Κύπρου) όλες οι αποφάσεις που θα παίρνει η «Κεντρική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση» θα πρέπει να είναι αρεστές στην Τουρκία. Έτσι, η όδευση του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας θα πρέπει να θεωρείται τελειωμένη υπόθεση. Σε μια τέτοια περίπτωση, σε συνάρτηση με τους υπόλοιπους «δεσμούς» που θα έχουν αναπτυχθεί με την Τουρκία στα πλαίσια της «λύσης», η Ένωση της Κύπρου με την Τουρκία θα έχει ολοκληρωθεί. Θα έχει τότε ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την διαδικασία «Ιμβροποίησης» της Κύπρου. Πρώτο της στάδιο θα είναι το κλίμα ανασφάλειας που θα κυριαρχήσει, οδηγώντας τους Έλληνες της Κύπρου στην έξοδο, κατά το πρότυπο της φυγής των Ιμβρίων. Δεν θα αργεί τότε η οριστική Ένωση της Κύπρου με την Τουρκία, όχι μόνο στην θεωρία, αλλά και στην πράξη.
Το ότι οδεύουμε στην «Ιμβροποίηση» της Κύπρου και στην ένωση με την Τουρκία, τεκμηριώνεται και από τα όσα διαρρέουν από τις συνομιλίες για τις εφιαλτικές πρόνοιες της «λύσης» και τα όσα δέχθηκε (τα όσα «κλείδωσε») ο Νίκος Αναστασιάδης. Θα πρόκειται (αν αφήσουμε να πραγματοποιηθεί) για ένα μη λειτουργικό κράτος-έκτρωμα, που θα βασίζεται στην αναγκαστική εξίσωση σε όλους τους τομείς του 82% με το 18%. Μάλλον θα λειτουργεί, στον βαθμό που θα το επιτρέπει η Τουρκία. Θα υπάρχει ένα τουρκικό προτεκτοράτο και εντός του, μία «ελληνοκυπριακή συνιστώσα πολιτεία», έρμαιο στις ορέξεις της γείτονος χώρας. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος ορθώς δήλωσε ότι δεν παράλαβε κράτος για να παραδώσει κοινότητα. Ο σημερινός πρόεδρος, με τις πράξεις και τις παραλείψεις του, φαίνεται ότι αυτό ακριβώς προσπαθεί να «πετύχει» (να παραδώσει κοινότητα).
Δεν χρειάζεται να εμβαθύνουμε στις τελείως παράλογες πρόνοιες της «λύσης» που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, γιατί μας υποβιβάζουν σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας και σε ανθρώπους χωρίς αξιοπρέπεια. Ενώ ωραιοποιείται η κατάσταση στα κεφάλαια που υπάρχουν οι λεγόμενες συγκλίσεις (περιουσιακό, συνταγματικά, διακυβέρνηση, Οικονομία, κ.α.), υπάρχουν οι διευκρινίσεις και οι υποσημειώσεις που εξουδετερώνουν τα όσα ισχυρίζεται ο Πρόεδρος, ότι π.χ. εξασφαλίζονται οι τέσσερεις ελευθερίες, η αποκατάσταση περιουσιών, η ενότητα της Οικονομίας κ.ο.κ.
Όσον αφορά το μείζον θέμα των εποίκων, κορωνίδα της Τουρκικής πολιτικής στα πλαίσια του σχεδίου ανάκτησης της Κύπρου (που κάποιοι επιμένουν εγκληματικά να υποτιμούν και να υποβαθμίζουν), ο Πρόεδρος ξαφνιάζει ακόμα και τους φανατικούς υποστηρικτές του. Δεν μας έπεισε ότι γίνονται λάθη του ποδαριού για σε τέτοια σημαντικά ζητήματα από ένα πρόεδρο. Μάλλον μας έπεισε ότι αποδέχεται την παραμονή όλων των εποίκων με κάποια παράξενα μαθηματικά και κάποιες ύποπτες «απογραφές πληθυσμού» που πρόκειται να γίνουν. Όσον αφορά το δημοψήφισμα που βρίσκεται επί θύρας, δεν φαίνεται να απασχολεί πολλούς το γεγονός ότι και αυτή τη φορά μάλλον θα ψηφίσουν και οι έποικοι. Ρωτούμε: Αν επιτραπεί σε παράνομους έποικους να ψηφίσουν, θα είμαστε πειστικοί αν απαιτούμε μετά, να αποχωρήσουν;
Αν κάπου υπάρχει μια νοητή γραμμή, όριο ασφάλειας για την επιβίωση ενός μικρού λαού (οι γνωστές κόκκινες γραμμές, όπως τις ονομάζουν οι ταγοί μας), πιστεύω ότι οι σημερινοί κυβερνώντες την έχουν υπερβεί, σε βαθμό μάλιστα που εγείρονται σωρεία από ερωτηματικά για την για την ικανότητα τους να διαχειριστούν το Κυπριακό. Εγείρονται σίγουρα ερωτηματικά για τα όσα διακηρύσσουν περί εθνικοφροσύνης, περί επιδίωξης λύσης που θα απελευθερώνει την Κύπρο από τα δεσμά της κατοχής και περί διασφάλισης της επιβίωσης του Κυπριακού Ελληνισμού στην γη των προγόνων του. Οι εθνικόφρονες αγωνιστές της ΕΟΚΑ ξεκίνησαν τον αγώνα, έχοντας ως στόχο την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ενώ (κατά την άποψη μας) όπως περιγράφεται και πιο πάνω, οι σημερινοί «εθνικόφρονες» της ηγεσίας του ΔΗΣΥ μας έφεραν κοντά, όσο ποτέ άλλοτε, στην Ένωση με την Τουρκία!
Ενόψει των επικείμενων ραγδαίων εξελίξεων στο Κυπριακό, υπενθυμίζουμε τις προεκλογικές «δεσμεύσεις» του Νίκου Αναστασιάδη για το Κυπριακό. Για να επισημάνουμε ότι αιτιολογείται πλήρως μια απαίτηση από την αντιπολίτευση, για παραίτηση του Προέδρου. Ενόψει εξελίξεων και λόγω αθέτησης «δεσμεύσεων», απαίτηση για παραίτηση και απαίτηση για προκήρυξη πρόωρων προεδρικών εκλογών για ανανέωση της λαϊκής εντολής. Αυτό απαιτείται από ηγέτες που διαφωνούν και αντιστέκονται και όχι σκέψεις για να στηρίξουν έναν Πρόεδρο, συνοδεύοντας τον σε συνομιλίες που θα έχουν ως βέβαιο αποτέλεσμα, μια νέα Τουρκοκρατία.

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

ΚΥΠΡΟΣ: Η λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που προωθούν είναι χειρότερη από την παρούσα κατάσταση διχοτόμησης



του Φοίβου Κλόκκαρη*

Η λύση ΔΔΟ (Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία) τύπου σχεδίου Ανάν, που συζητείται στις διακοινοτικές συνομιλίες για το Κυπριακό, επιβλήθηκε από την Τουρκία και Βρετανία γιατί εξυπηρετεί την στρατηγική των χωρών αυτών για έλεγχο της Κύπρου. Την Τουρκική στρατηγική, γιατί διαλύεται η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ), νομιμοποιούνται τα τετελεσμένα της κατοχής, επεκτείνεται η Τουρκική κυριαρχία και στις ελεύθερες περιοχές και αποκτά η Τουρκία πρόσβαση στις αποφάσεις της Ε.Ε. Εξυπηρετεί και τη Βρετανική στρατηγική, προς διαιώνιση της παραμονής των Βρετανικών Βάσεων (ΒΒ) στη Κύπρο, αφού εγκαθιδρύεται καθεστώς, στο οποίο θα επικρατεί η ισορροπία του τρόμου μεταξύ των δύο κοινοτήτων με συνέπεια να μην προβάλλεται η απαίτηση απομάκρυνσης των ΒΒ.
Η ΚΔ αντικαθίστανται από δύο οιονεί κρατίδια υπό ένα ασαφές καθεστώς. Ένα πειραματικό συνεταιρισμό που θα είναι μίγμα ομοσπονδίας και συνομοσπονδίας. Ένα δυσλειτουργικό, δικέφαλο κράτος που θα τελεί υπό Τουρκική επικυριαρχία, γιατί θα παραβιάζει προς όφελος της Τουρκίας, τις αρχές συγκρότησης ενός σύγχρονου ανεξάρτητου κράτους και συγκεκριμένα:
1) Την ενότητα του κράτους. Διχοτομείται αφύσικα και βίαια το έδαφος, ο λαός και η εξουσία σε ένα μικρό χώρο.
2) Την δημοκρατία. Παραβιάζεται η αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων.
3) Την δικαιοσύνη. Παραβιάζονται οι αρχές της ισότητας, του εκλέγειν – εκλέγεσθαι, της περιουσίας, της διαμονής και της αρχής ένας άνθρωπος μια ψήφος, για να υλοποιηθεί η διζωνικότητα, η εφαρμογή της οποίας απαιτεί πλειοψηφία κατοίκων και περιουσιών των κρατιδίων σε κάθε ζώνη.
4) Την λειτουργικότητα. Πολύπλοκος και υπερμεγέθης κρατικός μηχανισμός με 3 Κυβερνήσεις, 3 Βουλές, 3 Αστυνομίες και εις διπλούν ημικρατικοί οργανισμοί. Διαρχία αξιωματούχων, δαιδαλώδεις διχοτομικές ρυθμίσεις , δομές που θα προκαλούν συγκρουσιακές σχέσεις, και μηχανισμοί επίλυσης αδιεξόδων, λόγω καταστρατήγησης της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων. Υπέρογκο κόστος λειτουργίας του κράτους που θα είναι αβάστακτο..
5) Την ασφάλεια. Δεν θα υπάρχει πολιτική, στρατιωτική, οικονομική, δημογραφική, περιβαλλοντική, ενεργειακή ασφάλεια, καθώς και ασφάλεια φυσικών πόρων επειδή το Κυπριακό κράτος δεν θα έχει ένοπλες δυνάμεις και θα τελεί υπό τον πολιτικό έλεγχο της Τουρκίας. Η Τουρκία θα ασκεί τον πολιτικό έλεγχο της Κύπρου μέσω του Τουρκοκυπριακού κρατιδίου που θα είναι πλήρως εξαρτημένο από αυτήν (πλειοψηφία εποίκων, διμερείς συμφωνίες Τουρκίας – ΤΚ κρατιδίου που θα έχει και δικαίωμα σύναψης εμπορικών διεθνών εμπορικών συμφωνιών) και μέσω των ρυθμίσεων στο επίπεδο της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης, όπου στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης και της κατανομής των εξουσιών συμφωνήθηκε συναπόφαση των δύο κρατιδίων για όλα τα θέματα της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας.
Με όσα έχουν ήδη συμφωνηθεί, η Τουρκία θα είναι ουσιαστικά παρούσα στη Κύπρο και θα επιβάλλει τις αποφάσεις στο Κυπριακό κράτος. Δεν θα χρειάζεται ούτε στρατεύματα, ούτε εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα. Βέβαια η Τουρκία επειδή τα θέλει ΟΛΑ, και αφού ήδη εξασφάλισε τις υποχωρήσεις μας στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης, θα επιδιώξει να έχει κέρδη και στα άλλα κεφάλαια. Εξαιρετικά σοβαρό και ανησυχητικό είναι το γεγονός, ότι οι πολίτες, σε μεγάλο βαθμό, δεν έχουν συνειδητοποιήσει τους κινδύνους, που εγκυμονούνται από τα συμφωνηθέντα στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης, προφανώς γιατί η κυβέρνηση μας εκπέμπει το αισιόδοξο μήνυμα ότι στο κεφάλαιο αυτό, υπάρχει πρόοδος, ενώ στην ουσία, είναι ο δούρειος ίππος άλωσης της Κύπρου εκ των ένδον, από την Τουρκία. Οι διαφωνούντες με την στρατηγική στο Κυπριακό, αλλά και οι πολίτες των δύο μεγάλων κομμάτων, οι ηγεσίες των οποίων την ακολουθούν, ας συνειδητοποιήσουν τον κίνδυνο και απαιτήσουν δυναμικά, αναθεώρηση των θέσεων μας, πριν οδηγηθούμε σε λύση.
Τα ήδη συμφωνηθέντα μόνο σοκ και τρόμο προκαλούν. Είναι απόρροια της επί 41 χρόνια λανθασμένης στρατηγικής των δήθεν διακοινοτικών συνομιλιών, αφού ουσιαστικά συζητούμε υπό την απειλή των κατοχικών στρατευμάτων με την υποτελή διοίκηση, που εγκατέστησε η Τουρκία παράνομα και βίαια στη Κύπρο, και η οποία στις συνομιλίες υποστηρίζει τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων της Κύπρου. Όταν δεν υπάρχει κοινότητα συμφερόντων μεταξύ δύο μερών δεν μπορεί να συγκροτηθεί κοινό βιώσιμο κράτος. Είμαστε οι ηττημένοι του 1974, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχθούμε λύση, χειρότερη της παρούσας κατάστασης διχοτόμησης, όπως είναι η ΔΔΟ.
*Ο Φοίβος Κλόκκαρης είναι Αντιστράτηγος ε.α. πρώην Υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρώην Υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς.

(Δημοσιεύθηκε στις 30 Οκτωβρίου στο Liberal.gr)