ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ

Από  τον  Σωκράτη  Τσουμελέκα

   (ΣΣΕ 77)    

     Ρητορικά  είμαστε  ελεύθεροι.  Στην  σημερινή  κοινωνία  η  ελευθέρια  είναι  σχετική.  Μόνη  προϋπόθεση  απολαβής  η  ταύτιση  με  τις  κρατούσες  συνθήκες  διακυβέρνησης.  Οι  ενέργειες  αποδεκτές  όταν  στοχεύουν  στην  μη  ανατροπή  της  καθεστηκυίας  τάξης , ενώ  οι  απόψεις  απαράδεκτες  όταν  φιλειρηνικά   την  επιδιώκουν.  Ίσως  οι  φιλόσοφοι  της  επιχορηγούμενης  υποκουλτούρας  του  Υ  Πολιτισμού  να  διαρρηγνύουν  ιμάτια  για  τα  γραφομενα.  Ανεγκέφαλος  στην  κρίση  τους  με  αχταρμά  κομουνιστικών  και  εθνικιστικών  απόψεων  το  δια΄ ταύτα.

Όμως  το  διακυδευμα  της  γραφίδας,  στην  παράθεση  απόψεων , δεν  αποσκοπεί  στην  προσέλκυση   ψευτοπνευματικων  και  ψευτοδιανοουμενων    που  νέμονται  τον  εθνικό  πλούτο    Είναι  καταγεγραμμένοι  στην  συνείδηση  και  το  υποσυνείδητο  των  εκτός  συστήματος.  Αυτών  που  μέχρι  το  2009  ονομάζονταν  ΦΑΣΙΣΤΕΣ  και  τώρα είναι ΑΝΕΡΓΟΙ.    Αυτών  που  στωικά  υπόμεναν,  στο  διηνεκές,  τον  εξευτελισμό  ΤΗΣ   στα  οικονομικά    και    Εθνικά  θέματα.  Υπόμεναν  μόνοι  ,  γιατί  δεν  υπέκυψαν  στην  αργυρώνητη  αλλαγή  .Είπαν  ΟΧΙ  στα  ρουσφέτια  και  έγραψαν  τα   Βολευτικα   γωνιακά  μαγαζάκια  εκεί  που  στο  σώμα  προσφέρεται.

                Είμαστε  , όμως  πραγματικά  , στην  συνείδηση  μας  ελεύθεροι.  Νοιώθουμε  δυστυχείς  και  δυσάρεστα   δικαιωμένοι.  Περήφανοι  για  την  υπεροχή  μας  και  ταυτόχρονα  έτοιμοι  για   νέες   Θυσίες.  Πονάμε   την  δυστυχία  που    σαράντα  χρόνια  είναι  βασικό  στοιχείο  του  βίου  μας.  Δεν  υποκύψαμε  παρά  τις  Κασσάνδρες  που , σε  υποκινούμενες  δυσκολίες , έδιναν  λύσεις  εγκλωβισμού της  συνείδησης.  Περάσαμε  δύσκολα  χρόνια   και  ήμασταν  ελάχιστοι.  Πολεμήσαμε  τις  αντιξοότητες  του  συστήματος  Ήταν  όλοι  μαζί  και  εμείς  μόνοι .  Ειρωνικά  στους  ηλιθίους  γι΄ αυτούς  .Στρατοκράτες  αδιόρθωτοι  αναχρονιστικοί  οι  χαρακτηρισμοί.  ΥΠΟΜΕΙΝΑΜΕ    και  τώρα  στη  δικαίωση  κινδυνεύει  η  λευτεριά  μας  .Όχι  απ  αυτούς  γιατί  είναι  ανίκανοι  .Από  εμάς  τους  ιδίους.  Δεχτήκαμε   καιροσκόπους  ,  χάσαμε  την  έννοια  της  αποστολής  μας  ,κινδυνεύουμε  με  διάσπαση.  Φταίνε  πολλοί  και  δεν  θέλω  να  επιρρίψω  ευθύνες.  Είναι  όμως  καιρός   να  σταματήσουν  οι  έριδες  .Μέλημα  του  ηγήτορα    η  αναγνώριση  και  δικαίωση .  Με  γνώμονα  την  αξιοκρατία  ας  πάμε  το  επόμενο  βήμα.  ΤΟ  ΒΗΜΑ  ΤΗΣ  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ  ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ    ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ